Welkom
| Welkom allen deze morgen, ook nieuwe mensen van harte
welkom. Het thema van dit jaar is: grensverkenningen, het leven
dwingt ons keuzes te maken. Het onderdeel van vanmorgen is
“vertrouwen en vooruitzien”” Wie durft het aan om onbevangen uit
te kijken naar wat morgen brengen zal? We steken de paaskaars
aan en zingen het welkomstlied Vol van verwachting |
Zingen: Vol van verwachting zijn wij gekomen
Inleiding op het thema
Vandaag spelen er twee verhalen.
Het eerste verhaal gaat over het volk Israël dat dwaalt in
de woestijn, ze moesten vluchten uit Egypte en nu in de
woestijn verlangen ze terug naar de vleespotten in Egypte.
Het tweede is het verhaal van de dromen van de farao in
Egypte. Hij droomt 2 wonderlijke dromen.. Het zijn 2
verhalen die over voedsel en hongersnood gaan. Het ene
verhaal gaat over sparen voor minder goede jaren en het
andere over het nemen wat je nodig hebt, niet meer en niet
minder.
Voor we de bijbel openen zingen we: Het woord dat ik u heden
geef. |
Zingen: het woord dat ik u heden geef
Lezen: Exodus 16: 14-20
Vertrouwen
Even een kort overzicht aan wat vooraf gaat aan de
zojuist gelezen tekst.
Mozes is met het volk Israël weggetrokken uit Egypte en op
weg naar het beloofde land.Ze zijn nu ongeveer zes weken onderweg.
Blijkbaar is de voorraad voedsel op, de honger slaat toe.
Het volk mort tegen Mozes en de Eeuwige. Dat hebben ze in de
voorbije zes weken al eerder gedaan.
Waarom, vragen ze Mozes, heb je ons laten wegtrekken uit
Egypte?
Daar hadden we nog de vleespotten en hier zullen we sterven
van honger en dorst.
Het volk heeft weinig vertrouwen, zowel in Mozes, als ook in
de Ene de Eeuwige.
De Eeuwige zegt tegen Mozes : “ Ik zal ze op de proef
stellen ik wil zien of het volk zich aan mijn voorschriften
houdt en mij vertrouwen. Ik zal ze brood uit de hemel geven.
De mensen moeten het elke dag verzamelen, net zoveel als ze
die dag nodig hebben”.
Dit gaat vooraf aan de tekst die we gelezen hebben.
De Israëlieten zien in de ochtend het manna en vragen: Wat
is dat? De vraag : wat is dat? is letterlijk de Hebreeuwse
vertaling van manna.Twee dingen vallen op in dit Bijbelgedeelte: de Israëlieten
moesten het manna elke dag opnieuw verzamelen en erop
vertrouwen dat er de volgende dag weer genoeg was.
Was dat vertrouwen bij iedereen aanwezig? Nou nee, sommigen
in het reisgezelschap luisterden niet en bewaarden toch iets
voor de volgende dag. Toen stonk het, het was bedorven,
lezen we in vers 20.
Of het manna ook werkelijk uit de lucht viel is maar de
vraag. Manna is volgens sommige historische bronnen
misschien een eetbare en geneeskrachtige hars afkomstig van
de tamariskboom, die daar nu nog steeds groeit. Het verhaal
heeft ten diepste veel kernmerken in zich van een mythe. Een
verhaal wat is doorverteld om nooit te vergeten met een
diepere laag.
We weten dat er een sterke vertelcultuur heerst in het
Joodse volk, toen en nu.
In de evangeliën wordt diverse keren naar dit manna
verwezen. Denk aan Jezus woorden:
“ Ik ben het brood des levens “ . In het “ Onze Vader “
verwijst de zin: “ geef ons heden ons dagelijks brood “ ook
naar de dagelijkse hoeveelheid manna wat verzamelt mocht
worden.
Eén omer per persoon, per dag, dat is ruim voldoende. Het
leert ons grenzen te stellen aan wat we nodig hebben. De
aarde geeft voldoende eten voor ieder mens, maar niet voor
ieders begeerte.
Het ging om vertrouwen, ik wil daar nog even op terug komen.
Dat was niet bijster groot bij het volk Israël tijdens hun
veertig jarige tocht door de woestijn
Hoe leeft dat bij mij, bij ons? Hebben wij vertrouwen in
onze tocht door het leven?
Ons leven wordt nogal eens vergeleken met een tocht door de
woestijn.
Als ik mensen vraag hoe ze denken over de toekomst, of ze
daar vertrouwen in hebben, dan hoor ik veel pessimistische
geluiden. We vervuilen de aarde, de veranderingen van het
klimaat bezorgt ons een catastrofe, alle hulpbronnen raken op en de aarde kan niet voldoende
voedsel voortbrengen om alle monden in de toekomst te
vullen.
Aan al dat doem denken wil ik niet meedoen, het moet toch
anders kunnen?
Deze aarde en heel de schepping is tocht veel te mooi, maar
er is nog veel te verbeteren.Dat zal niet vanzelf gaan en onze inspanning is meer dan
nodig. Er zal nog veel misgaan, maar laat ons dat niet
ontmoedigen. We mogen vertrouwen dat als het ons tegen zit
we opgevangen worden. Daarvan willen we zingen. |
Zingen: Die mij droeg op adelaarsvleugels
Lezen: Genesis 41: 17-30
Vooruitzien
Als je het verhaal van de droom van de farao hoort, dan
is de vergelijking met de kredietcrisis en de problemen in
onze wereldeconomie onmiskenbaar. Jozef lijkt op een
politicus die probeert om met verstandig beleid een
economische crisis af te wenden. . Jozef lijkt een wijze,
verstandige staatsman die, als het er op aan komt, de juiste
maatregelen durft voor te stellen.
De farao, een wereldleider van formaat , de heerser van een
machtig land, dat de graanschuur van het Midden-Oosten is.
Farao, zoon van de Zonnegod, hij is goddelijk en dankzij de
rivier de Nijl is Egypte welvarend en vruchtbaar. En uit die
rivier komen de zeven vette en mooie koeien. Maar dan komen
uit die rivier ook zeven magere en lelijke koeien en eten
die vette op en zijn daarna nog even schriel en mager als
daarvoor. Bovendien droomt de farao ook nog van mooie
korenaren aan de kant van de Nijl en van aren zonder korrel
die de mooie aren verslinden en dan nog geen korrel
bevatten. Hoogst verontrustend. Wat betekenen deze
droomsignalen? Wie kan ze uitleggen?
Zeven jaren van overvloed en zeven magere jaren. Op zich
toch niet zo verontrustend? Een normale schommeling in de
conjunctuur zou je denken, wat wel verontrustend is: dat die
magere koeien de vette opeten en dat daar niets van te zien
was. Het zou kunnen betekenen dat de zeven goede jaren
worden afgewisseld door zeven slechte jaren en dat er na die
wisseling NIETS meer over blijft en dat is een ramp, een
crisis. Farao gelooft dat een droom hem iets over de
toekomst kan zeggen, maar er is geen magiër te vinden die
zich waagt aan de uitleg van deze dromen. Dan herinnert men
zich dat er een gevangene in de cel zit die dromen uit kan
leggen en vlug wordt Jozef gehaald.
Jozef, zelf meesterdromer genoemd, gelooft ook dat dromen
iets over de toekomst kunnen zeggen, het kan een profetische
waarschuwing zijn. Dromen zet mensen in beweging.
En Jozef komt in beweging, hij stelt een plan van aanpak
voor. Die goede en slechte jaren zullen komen dat kan Jozef
niet voorkomen. Wat wel voorkomen kan worden is dat de
slechte jaren al het goede zullen vernietigen. Dat er niets
meer over zal zijn. Jozef kan een totale hongersnood
voorkomen en het recept is vrij simpel. Eerlijk delen! Heel
praktisch, in de goede jaren sparen voor de slechte jaren.
En dat gebeurt, Jozef als minister van financiën stelt
een belastingplan op, in de goede jaren een vijfde deel van
de oogst sparen. Grote schuren bouwen en het graan
verzamelen, bouwen aan een toekomst die mogelijk wat minder
welvaart kent maar niet hopeloos is en niet ontaard in een
crisis. En zo gebeurt het!
Hoe staan wij in onze wereld? Hoe gaan wij om met de aarde
en ons voedsel? De politiek worstelt en is verdeeld. De
verleiding van steeds meer consumeren staat nog steeds op
één. Wij hebben vergeten om schuren te bouwen, integendeel,
toen het ons goed ging en de bomen tot in de hemel groeiden
gingen we steeds maar meer consumeren en grote leningen
afsluiten. Ons werd, door de bank geadviseerd, om de
overwaarde van ons huis op te nemen en er iets leuks van te
doen. Nu vallen banken om en veel mensen zitten met een
grote hypotheekschuld. Voedselbanken kunnen de aanwas
nauwelijks aan.
Hadden wij toen maar een Jozef met een plan van aanpak. Maar
wij zijn toch zelf wijze en verstandige mensen die in
beweging komen en er wat aan gaan doen. Wij willen toch
geraakt worden door het visioen van eerlijk delen en
vooruitzien naar een nieuwe wereld waar honger niet meer is.
Wij kunnen toch gaan voor schoon, groen en duurzaam. Straks
bij de Europese en gemeenteraadsverkiezingen kunnen we
stemmen op die partijen die deze plannen hoog in het vaandel
hebben.
Wij mensen blijven dromen dromen en vergezichten zien, een
nieuwe wereld die gaat komen, te vinden al misschien. Wij
dromen van de mensenrechten die ieder mens dan heeft, niet
langer tegen onrecht vechten, daar ’t recht van liefde
leeft. Dat gaan we nu zingen. |
Zingen: Lied van dromen en vergezichten
Collecte
Zingen: Tafel der armen
Samen delen
Zingen: Mag het pad verlicht zijn...
|
