Vieringen vorige jaren
2018 – 2019
De vieringen in dit najaar gaan over het thema Aarde. Een veelomvattend en indringend thema gezien alle zorgen over ons klimaat, milieuvervuiling en voortdurende conflicten. Een thema dat vraagt om bezinning en actie. Hoe gaan we om met de aan ons gegeven Aarde als woonplaats en hoe;kunnen we daar in vrede samenwonen?
Thema: Aarde
2 september 2018 Verantwoordelijk voor de aarde
Wij, mensen zijn verantwoordelijk voor de aarde. Dat is een collectieve verantwoordelijkheid. Zo lang we nog met weinigen in getal waren en redelijk primitief leefden, was die verantwoordelijkheid goed te dragen. Althans dat zou je denken. Maar ook toen namen de mensen het al te licht op. Jesaja waarschuwde dat de aarde werd verwaarloosd. Hij riep
op tot een andere levenswandel. Hij verweet de mensen verwerpelijk gedrag. Maar de tijd schreed voort en wij groeiden in getal en welvaart. En dat heeft onze verantwoordelijkheid drastisch aangescherpt. Geleidelijk dringt nu wereldwijd het besef door dat er iets moet gebeuren. Maar is het genoeg? Vaclav Havel zegt: we moeten erkennen dat we verbonden zijn met de wereld als geheel en met de Eeuwigheid. De kunst dus van het onmogelijke beoefenen. Wat zou Jesaja er van vinden? Hij zou wellicht veel verwijten uiten, maar met geloof in de mensheid ook bemoedigende teksten schrijven. Kortom hij zou de hoop niet laten varen.
7 oktober 2018 Kijken of wegkijken
Dagelijks komt het wereldnieuws in beelden en woorden over ons heen. De wereld is een dorp;geworden. Soms heb je misschien de neiging weg te kijken van te veel verdriet, te veel geweld. Daarover gaat de viering van oktober: kijken, wegkijken en zien. De wereld waarin wij leven is groter geworden dan die waarin Jezus rondliep. Hij vertelt het verhaal over de man die langs de kant van de weg ligt en uiteindelijk wordt geholpen door een Samaritaan. In onze wereld liggen er honderdduizenden mensen langs de kant van de weg. Daarvan wegkijken is een optie. Zien, bewogen worden en in actie komen is een andere optie. En weten: je bent niet alleen.
4 november 2018 Aarde en hoop
In het bijbelboek Genesis wordt de mens geschapen naar Gods beeld. In onze tijd zijn we op een punt aangekomen dat sommigen de mens zien als vernietiger van de aarde. Kunnen we nog voorkomen dat klimaatverandering onbeheersbaar en onomkeerbaar wordt? Mensen zijn niet alleen bezig met het vernietigen van natuur, maar ook met het scheppen of herscheppen ervan. Kijk naar de inspirerende en waardevolle ideeën en ontwikkelingen die er leven. Dit biedt ons zeker hoop en spoort ons aan om mee te doen.
Herdenken
In deze viering herdenken we de basisleden die sinds de oprichting van onze basisgemeente zijn overleden. We steken kaarsjes aan en noemen hun namen.
2 december 2018 Het lied van de aarde
Wij leven in een wereld volop in beroering. Zijn vrede, veiligheid en bestaanszekerheid in gedrang? Grote vluchtelingenstromen wijzen erop, dat in vele delen van de wereld menselijk bestaan in de knel is. Wat is onze betrokkenheid en verantwoordelijkheid bij al deze problematieken? Willen wij er echt naar kijken, zien wat er gebeurt en kunnen we iets doen? Jezus zelf raakt de kern onovertroffen. In de plaats van de in het centrum: ‘Van wie ben ik de naaste geweest?’ Dat is niet naïef en lief, maar praktisch en onvrijblijvend.
24 december 2018 Kerst: Vrede op Aarde
Met Kerst staat de hemel wijd open voor al het licht dat naar de aarde komt. God in den Hoge of op Aarde? Zal ooit de hemel de aarde ontmoeten? Ga tot de einde der aarde, daar zal liefde zijn.
6 januari 2019 Nieuwjaarsbijeenkomst
Thema: Geloven in de geest van ….
3 februari 2019 Viktor Frankl
We hebben in de huiskamergroep het boek “De Zin van het Bestaan ” van Viktor Frankl gelezen. Frankl was een bekend psychiater en psychotherapeut, die net als Freud en Adler in Wenen werkte. In 1942 toen hij 37 jaar oud was, werd hij op transport gesteld naar het concentratiekamp Theresienstadt. Via andere kampen kwam hij uiteindelijk terecht in een kamp, waar hij in 1945 door Amerikaanse troepen werd bevrijd. Volgens Frankl kan de mens één ding niet worden ontnomen: de allerlaatste menselijke vrijheid-de keuze onder alle omstandigheden zijn eigen houding te bepalen, zijn eigen weg te kiezen. Vier begrippen staan bij Frankl centraal: Vrijheid, Verantwoordelijkheid , (Wil tot) Betekenis en Lijden. In de viering zal op deze 4 begrippen worden ingegaan.
3 maart 2019 Meester Eckhart
We ontmoeten zondag 3 maart de middeleeuwse mysticus meester Eckhart (13e eeuw). Wat heeft hij ons te zeggen?
Hoe kunnen we zijn visie in ons leven ervaren of een plaats geven? Als leidraad enkele kernwoorden van zijn leer over de eenheid met God: God in ons. De weg naar die ontmoeting;of bewustwording is de weg van de ont-beelding ( het wissen van de godsbeelden ) en ont-woording. In de leegte die dan bereikt wordt is God al aanwezig. God is in onze oergrond
(diepste zelf) en;wordt er steeds opnieuw geboren. Eckhart drukt het zelfs zo scherp uit: God is niets (de geheel;Andere). Hij bedoelt daarmee: niet in onze beelden en begrippen te vatten. Om dit te kunnen;ervaren moet je je ontvankelijk opstellen zonder invulling van wat dan ook (zonder waarom). Uiteindelijk mondt dit uit in de zuivere (onzelfzuchtige ) liefde die niets buitensluit! Meister Eckhart kwam in aanvaring met de officiële kerk van die tijd die zijn visie niet goed kon begrijpen. Hij is ook een vertegenwoordiger van een beweging – die steeds meer erkenning kreeg – van de zelfstandig denkende mens die zijn eigen beslissingen kan nemen, zonder in individualisme te vervallen. In die zin is hij ook actueel.
19 april 2019 Goede Vrijdag en 20 april 2019 Stille zaterdag
Met twee meditatieve vieringen, op Goede Vrijdag en op Paaszaterdag, vieren wij Pasen. Zoals gebruikelijk is er in de vieringen rond Pasen veel ruimte voor muziek, symbolen en stilte.
In de eerste viering staan het verhaal van de laatste maaltijd en het lijdensverhaal centraal. Een ‘ooggetuige’ van die laatste maaltijd vertelt hoe het ging. In een grote kring vieren wij vervolgens brood en wijn, met als tafelgebed ‘Gij die weet’. Daarna staan we stil bij het lijdensverhaal en gebruiken daarvoor de lectio divina. Dat is een manier om bewust stil te staan bij een tekst en te luisteren naar wat die tekst jou te zeggen heeft.
In de tweede viering gaat het over de uittocht en het opstandingsverhaal. Hier horen wij hoe Mirjam, de zus van Mozes, de nacht van de uittocht ervaart. Ook bij het opstandingsverhaal staan we met lectio divina meditatief stil bij de tekst.
5 mei 2019 Flexibel Geloven
Op Bevrijdingsdag vieren we dat we in vrijheid kunnen samenleven. We wonen gelukkig in een land waarin we godsdienstvrijheid en vrijheid van meningsuiting kennen. In de viering noemen we een aantal citaten van grote denkers over hun visie op het bestaan van God en staan we stil bij de manieren waarop zij de Eeuwige of het Essentiële onder woorden hebben gebracht. Verbindende elementen daarbij zijn trouw, zorg, recht doen, onrecht bestrijden, welke te vatten zijn in het woord Liefde!
8 juni 2019 Pinksteren Dwaze moeders/wijze vrouwen
Het thema voor deze viering is ontleend aan de titel van de afscheidsrede van de docent Hebreeuwse Bijbel/Oude Testament dr. Siebert-Hommes aan de Universiteit van Amsterdam. Deze rede gaat over Wijsheid en Dwaasheid in de Bijbel. In Mattheüs 25 vinden we het bekende verhaal over de vijf wijze en vijf dwaze meisjes die een bruidegom met olielampen willen verwelkomen. Vijf nemen extra olie mee en vijf hebben daar niet aan gedacht. Als de bruidegom later komt hebben de wijze meisjes nog brandende lampen en de andere meisjes moeten buiten blijven. Mevrouw Siebert-Hommes heeft dit altijd een mooi verhaal gevonden. Als oudtestamenticus betrekt ze daarbij met name ook hoofdstuk 9 van het boek Spreuken over “Vrouwe Wijsheid” en “Vrouwe Dwaasheid”. Tijdens de viering kunnen we kijken naar een icoon van de vijf wijze meisjes. En we horen ook hoe dit thema te verbinden is met het feest van Pinksteren.
7 juli 2019 Keltisch Christendom
In de Keltische christelijke spiritualiteit staan drie kernwoorden centraal: Presence, de vanzelfsprekende Aanwezigheid van de Eeuwige, Poetry, de schoonheid van taal, beeld en klank en Pelgrimage. Naast deze drie P’s is er nog een vierde P: Penitenten, het weten van eigen tekort en het daarvoor willen boeten.
Wat betekenen deze P’s nu voor ons? Wat kunnen we ervan leren? Aan het begin van de viering oefenen we eerst enkele liederen zodat we daarna alles samen kunnen zingen.
2017 – 2018
De eerste helft van dit seizoen staat in het teken van het thema: Mensen hebben door de eeuwen heen gedroomd. Begin 2018 staat het thema Facetten van ons zijn centraal.
Thema: Mensen hebben door de eeuwen heen gedroomd;
3 september 2017 Dromen van vrede
Dromen van vrede in een tijd waarin internationaal spanningen en tegenstellingen toenemen. In oorlogsgebieden is veel verbeeldingskracht nodig om te blijven geloven in vrede, in ons eigen land om elkaar te blijven vinden. We kijken alvast vooruit naar de komende Vredesweek. In een tijd van groeiende verdeeldheid doet vredesorganisatie PAX een beroep op de kracht van de verbeelding.
1 oktober 2017 Dromen: bedrog of sleutels?
Er is voor deze viering geen voorbereidingsgroep. De zaal is open en er wordt gezorgd voor koffie en thee. Wie iets wil doen/presenteren, is van harte uitgenodigd om dat te doen.
5 november 2017 Dromen in gedichten en Herdenken
Dromen, droomde, heeft gedroomd, zal dromen …
3 december 2017 Dromen over vertrouwen
Met zijn verhaal over het touwtje uit de brievenbus raakte Jan Terlouw een gevoelige snaar. Blijkbaardromen velen nog van het vertrouwen zoals dat vroeger bestond en er nu niet meer is. De vraag is of het vroeger echt zoveel beter was. We moeten niet vervallen in misplaatste nostalgie en zo slecht is het vandaag de dag ook nog niet gesteld met het vertrouwen in ons land. Dromen over vertrouwen gaat echter verder dan het verlangen naar het vertrouwen van vroeger. In feite staat het voor het;verlangen naar een rechtvaardige samenleving. Wie droomt met open ogen ontdekt een weg naar een mooiere aarde en een beter bestaan.
24 december 2017 Dromen van het Licht dat verbindt
Besef van onderlinge verbondenheid. Hoe behandelen we elkaar? Vrijheid is niet hetzelfde als ongebondenheid. Vrijheid is het vermogen om keuzes te maken en je aan datgene te verbinden wat het beste voor mij/jou/ons is (Paulo Coelho). Verbondenheid hangt nauw samen met verantwoordelijkheid. Als jij je met iets verbonden voelt dan is het gemakkelijker om er ook verantwoordelijkheid voor te dragen. Je kunt zeggen dat verbondenheid achter of onder verantwoordelijkheid
ligt. Er is een weten van elkaar dat tijd en afstand overwint (Ida Gerhardt). Dromen van een maatschappij waar mensen van overal en nergens daadwerkelijk samen-leven.
7 januari 2018 Nieuwjaarsbijeenkomst
Thema: Facetten van ons zijn
4 februari 2018 Eén uit duizend
Het nieuwe thema voor de komende vieringen is “Facetten van ons Zijn”. Eén facet daaruit is “Een uit duizend”, ieder mens is een verhaal, duizend verhalen rijk. Wij richten ons in onze viering op het verhaal van de verlamde man die door zijn vrienden bij Jezus gebracht wordt. Welk verhaal gaat hierachter schuil? Dit gaan wij van onze kant bekijken.
4 maart 2018 Geloven is nooit af
In onze levensweg is ook een spoor geweven dat we ‘geloven’ noemen. Geloven in wie? Geloven in wat? We hebben allemaal een bepaalde ontwikkeling doorgemaakt waarin dat geloven verschillende accenten heeft gekregen en in andere vormen gestalte kreeg. Afstand en soms afscheid genomen van de wijze van doen en uitdrukken zoals we die in onze jeugd hadden geleerd. Als we daar bij stilstaan wat is het dan dat ons niet meer bezighoudt?. Wat spreekt ons niet meer aan en zijn we meer als ballast gaan ervaren? En welke zaken blijven we waardevol vinden om voort te zetten op onze reis door dit leven? Wat geeft ons nog inspiratie en waarmee kunnen we ook samen verder…? We beelden dit uit door een rugzak neer te zetten waarin we mee willen nemen wat we onderweg nog kunnen gebruiken. Laat ieder daar zelf ook over nadenken…
30 maart 2018 Goede Vrijdag
Wij vieren Pasen in twee vieringen, op Goede Vrijdag en op de avond van Stille Zaterdag. Op Goede Vrijdag beginnen we met het herdenken van de laatste maaltijd die Jezus met zijn vrienden vierde. Hij nam het brood, hij zegende het, hij scheurde het en Hij deelde het uit. Het koor zingt het tafelgebed ‘Gij die weet’. Daarna gaan we met elkaar de stilte in, om met alle aandacht het lijdensverhaal te lezen. Wij gebruiken daarvoor de staties van een kruisweg. Wij verbinden Jezus’ lijden met het lijden van vandaag.
31 maart 2018 Pasen
Op zaterdag lezen wij de drie grote, richtinggevende verhalen uit de christelijke traditie. De schepping, van donker naar licht. De uittocht uit de slavernij van Egypte, van slavernij naar vrijheid. Het opstandingsverhaal, van dood naar leven. Als Maria Magdalena in de tuin iemand ziet, denkt zij dat het de tuinman is. Pas als Hij haar naam noemt, gaan haar ogen open en ziet zij dat Hij het is. Als je naam wordt genoemd, dan word je tot leven geroepen. ‘Roep onze namen, dat wij U
horen, dat wij weer ademen, dat wij u leven.’ De viering eindigt met een toost op het leven.
6 mei 2018 Goedheid
Goedheid/Het Goede, wat is dat? Hoe lastig is het soms om dat te bepalen. Waar doe je goed aan? In deze viering belichten we dit thema van diverse kanten. ´Goed is als je niet doet wat slecht is´ zingen we, is dat;genoeg of is het toch meer dan dat? Gaat het om de intentie of om de daden? We leggen ook een aantal dilemma’s;aan jullie voor..
19 mei 2018 Het mysterie van het leven
Wat vieren we bij het Pinksterfeest? We gaan daarvoor naar de bron, het oude verhaal over Pinksteren en zoeken naar de beeldspraak die in dit verhaal zit. Wat betekent “De geest krijgen”? Wat betekent het dat taalbarrières wegvallen? Kunnen we nog wel iets met dit verhaal in deze tijd? In de beeldspraak die we ontlenen aan het Pinksterverhaal zoeken we perspectief voor ons mensen.
1 juli 2018 Op een eiland
Afzondering, stilte, weinig prikkels. Wie/wat zou je meenemen/nodig hebben? Zelfs het kleinste moment van stilte is een manier om in het heden te komen en tevens een manier om verder te gaan (Jon Kabat Zin). Sluit de ramen niet, straks zal het binnenkomen het allerstilste (J.C. van Schagen). Wel afzondering maar geen afsluiting. Op verhaal komen, bij jezelf komen, bij jezelf gaan wonen. Water rondom, bron van leven, het eeuwigdurend middelpunt.
2016 – 2017
We beginnen de maandelijkse vieringen in het seizoen 2016-2017 met een aantal vieringen rond het thema Ontmoeting: ontmoeting met Micha, een dwarse dromer; ontmoetingen over de grens; ontmoeting met het Aramese Onze Vader; ontmoeting met wijsheid uit de woestijn; ontmoeting met engelen.
Vanaf februari 2017 is het hoofdthema Tijd: tijd als gave; tijd voor de stilte van het licht; tijd voor rituelen; tijd van bewaren en weggooien, loslaten en vasthouden; tijd van voortleven; tijd voor de juiste toon. Wisselende voorbereidingsgroepen geven verdere invulling aan deze thema’s.
2 juli 2017 – “Tijd voor de juiste toon”
Het woord “toon” kan nogal wat betekenissen hebben. Het is een begrip dat in de muziek wordt gebruikt: toonhoogte, zuiverheid van de toon, toonsoorten, atonaliteit d.w.z. niet altijd fijn klinkende toonverhoudingen. Als we meerdere tonen horen kan dat een harmonieuze klank opleveren, maar ook een vervelende samenklank. In deze viering willen we dat laten horen, maar ook ingaan op andere betekenissen van het woord “toon”. Die gaan over hoe wij in het leven staan, ieder voor zich of samen met anderen. Hoe vaak slaan we een te hoge toon aan? Hoe vaak blazen we te hoog van de toren? Het is een levenskunst om in harmonie, met onszelf en de anderen om te gaan; liefdevol en met respect. Het is een zoeken naar de juiste toon en taal van mensen. In deze viering worden liederen gezongen die bij de voorbereiders iets teweeg brengen. Op
juiste toon zal het koor ze proberen over te brengen.
3 juni 2017 – “Pinksteren is het niet zomaar!”
Pinksteren is het niet zomaar; Pinksteren brengt je bij de vraag: Waar droomde ik ooit van in mijn leven en wat hield die droom tegen? En: wie of wat heeft mij eigenlijk geïnspireerd en wie kon ik zelf inspireren?
7 mei 2017 – “Tijd van bewaren en weggooien, loslaten en vasthouden”
Eens goed opruimen in je huis kan ook figuurlijk een opgeruimd gevoel geven. We worden er soms niet goed van, al die spullen die je in de loop van je leven verzamelt en bewaart… Dan kan weggooien of weggeven een hele goede optie zijn.. Maar we zijn niet bij elkaar om huishoudtips te geven, in deze viering ligt de focus toch op de meer immateriële zaken. Loslaten is lang niet altijd een keuze, maar vaak ook een feit waar je mee moet leren leven. En als je er dan voor kiest, wat laat je dan los ? Wat heb je nodig om te kunnen loslaten? En, zeker zo belangrijk: wat wil je bewaren;of vasthouden?
15 april 2017 – “Paas zaterdag”
Centraal staan de drie verhalen die de grond vormen van de Joodse en christelijke traditie: schepping, uittocht, opstanding. Schepping: van het donker naar het licht voor de wereld. Uittocht: van slavernij naar vrijheid voor een volk. Opstanding: van dood naar leven voor mensen. Deze verhalen worden gelezen en verbonden met ons leven in deze wereld en deze tijd. Rituelen helpen ons om het oude af te leggen en de stap te wagen naar het nieuwe. De liturgie van de paasnacht geeft een ritueel aan ons mee: het is donker, wij ontsteken licht, aan het paasvuur en aan elkaar, er is een nieuwe situatie ontstaan, van licht en uitzicht, nieuwe hoop. De viering eindigt met een toost op het nieuwe begin.
14 april 2017 – “Goede vrijdag”
De vieringen rond Pasen hebben van oudsher een ingetogen, meditatief karakter. In het eerste deel van de viering staan wij stil bij het laatste avondmaal. Dat was allereerst een pesachmaal, een maaltijd waarop wordt gevierd dat ooit het volk Israël wegtrok uit de slavernij en dat wij geroepen zijn om alles wat ons bindt, wat ons gevangen houdt, achter ons te laten. Op tafel staan de symbolen die horen bij de sedermaaltijd. In het tweede deel van de viering wordt het lijdensverhaal gelezen. Dit verhaal wordt verbonden met de wereld en de tijd waarin wij leven. Kaarsen doven, er worden bloemen bij het kruis gelegd. De viering eindigt in stilte.
5 maart 2017 – “De stilte van het licht”
Eerst twijfel je er aan of je bij zo’n thema wel woorden of beelden kunt vinden. Maar toen wij tweeën bij elkaar kwamen, hadden we zoveel dat we moesten kiezen. Het LICHT (of hoe dat heet) ging met ons aan de praat. We willen dat graag met jullie delen.
5 februari 2017 – Tijd als gave
De bekende tekst van Prediker over de tijd: “Er is een tijd van ….”, hebben we als vertrekpunt gekozen in het denken over tijd. “Voor alles wat er gebeurt is er een uur, een tijd voor alles wat er is onder de hemel”. Welke betekenis heeft dit voor ons? Hoe gaan wij om met de tijd, in onze tijd? Waar maken wij tijd voor? En hoe gaan wij om met de snelheid van de huidige tijd, hoe houden wij ons staande met alle snelle veranderingen? Kunnen we het allemaal nog bijbenen? Hebben we iets met al die snelheid, vinden we er voordelen in, of zoeken we meer naar langzaam-aan en rustig-aan? Een heleboel vragen, waar geen antwoord op komt in de viering, dat niet, maar wel een boeiend onderwerp om over na te denken en mee bezig te zijn.
24 december 2016 – Ontmoeting met engelen
Het thema van deze kerstviering is engelen. Engelen – beschermend, waarschuwend of strijdend. Vaak vluchtig of vliegend, ongrijpbaar. We kennen ze van schilderijen en zingen over ze, vooral in kerstliederen. Ook in de verhalen van Jezus’ geboorte zijn ze nadrukkelijk aanwezig: ze brengen vreugde. Engelen boodschappers van God? Engelen: wie of wat zijn ze? Engelen ver weg of dichtbij?
4 december 2016 – Ontmoeting met wijsheid uit de woestijn
Maak kennis met de woestijnvaders, in de viering van december! Rond 300 na Christus trokken jonge mensen de woestijn van Egypte in. Dat was de start van een spirituele beweging die ons, 1600 jaar later, opnieuw kan inspireren. Wie waren die mensen en wat wilden zij? Waarom de woestijn, wat heb je daar allemaal wel, en niet? In een interview vertelt een van de woestijnvaders meer over hun gedachten en werken. Verder maken jullie kennis met Mozes de Donkere en Syncletica, die iets tegen complimentjes heeft. Syncletica, inderdaad, er waren ook vrouwen die de keuze voor de woestijn maakten.
6 november 2016 – Ontmoeting met het Aramees Jezusgebed;
In deze viering gaat het over bidden en dan vooral over het gebed dat Jezus zelf ons geleerd zou hebben. In de christelijke kerken is dit gebed overgeleverd als het Onze Vader, dat in een aantal varianten bestaat, maar grotendeels gebaseerd is op de versie uit het Mattheus-evangelie. Bram Moerland heeft van dit gebed een eigentijdse hertaling gemaakt, met een
gnostische inslag. Deze versie van het Jezusgebed spreekt in deze tijd veel meer mensen aan dan het aloude Onze Vader.
In deze viering gaan we in op de bron en de verschillen tussen deze twee versies. Tevens staan we, zoals gebruikelijk in de novemberviering, stil bij de overledenen van onze Oecumenische Basisgemeente.
2 oktober 2016 -Ontmoetingen over de grens
In deze viering gaat het over de verschillende soorten grenzen, die er bestaan. Zo zijn er grenzen;die scheidingslijnen vormen tussen landen. Ook in figuurlijke zin zijn er grenzen. Het woord grens of begrenzing wordt bijvoorbeeld in uitdrukkingen gebruikt om (psychologische) beperkingen aan;te duiden. In de bijbel staan veel verhalen over mensen die over landsgrenzen heengaan, bijv. het verhaal over Ruth uit het land Moab die naar het land van Juda gaat. Wanneer je de grens van een land oversteekt, ben je een vreemde in het andere land,bijvoorbeeld wanneer wij op vakantie gaan naar Duitsland, China of Afrika. Wanneer mensen vluchten voor geweld of geloofsvervolging gaan ze ook de grens over en trekken zij weg naar een veilig land. Momenteel zijn er 60 miljoen mensen op de vlucht. Hoe gaan wij om met die mensen die Nederland of Europa binnen komen? Welke begrenzingen leggen wij hen op?
4 september 2016 – Ontmoeting met de profeet Micha, een dwarse dromer
Op deze eerste viering van het nieuwe seizoen staat de profeet Micha centraal. Micha was geen gemakkelijk mens. Hij leefde in de achtste eeuw voor Christus, in een tijd met veel verandering. De traditionele samenleving van kleine gemeenschappen was aan het verdwijnen. Niet langer werd er alleen voor eigen consumptie geproduceerd. De markt en het marktdenken deden hun intrede, met als gevolg een toenemende tweedeling. Sommigen werden (schat)rijk, anderen werden steeds armer. Micha gaat flink tekeer tegen de elite en de machthebbers in het land: `Wee hen die akker aan akker rijgen’. Dat werd hem niet in dank afgenomen: `hou op met dat geklaag en geprofeteer’ en `weg met die dwarsligger’. Micha laat zich daardoor niet afstoppen. Maar Micha is ook een dromer en visionair met teksten die de eeuwen hebben doorstaan: `eens zal de dag komen dat de berg met de tempel van de Heer rotsvast zal staan’ en `dan zullen zij hun zwaarden omsmeden tot ploegijzer en hun speren tot snoeimessen’ en `geen volk zal nog het zwaard trekken tegen een ander volk, geen mens zal meer weten wat oorlog is’. Micha is echter geen dagdromer, hij blijft niet hangen in mooie toekomstbeelden, maar geeft ook aan hoe die bereikt kunnen worden: `niets anders dan recht te doen, trouw te betrachten en nederig de weg te gaan van je God’.
2015 – 2016
Dit seizoen zijn “Lijnen van licht” en “Richtingwijzers”, spotlights op ons zelf en onze levensweg, de inspiratiebronnen voor de vieringen.
In de vieringenlijst zijn voor iedere viering inhoudelijke suggesties aangegeven. Uiteraard is iedere voorbereidingsgroep vrij deze te volgen dan wel een eigen inhoud aan een viering te geven. De vieringen leveren bijzondere momenten te midden van alles wat we doen. Hier is gelegenheid tot ontmoeting, tot bezinning en vinden wij woorden van wijsheid. Soms luisteren we daarbij naar muziek of zingen we daarover. We vinden hier inspiratie om;onze weg te gaan, alleen en samen, persoonlijk en maatschappelijk.
Wat betekent het om compassievol in het leven te staan? Om mededogen te ervaren van anderen,;om mededogend te zijn naar jezelf, naar anderen, ja zelfs naar je vijand? Een bekend gezegde is: “Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet”. Karen Armstrong ontdekte dat dit gezegde een van de belangrijkste kernwaarden is in elke wereldgodsdienst. Op grond daarvan nam zij het initiatief tot het “Handvest voor Compassie”. Daarin pleit zij voor;compassie als leidraad voor al ons handelen. Compassie als je kompas, zogezegd.
4 oktober 2015 -Denkend aan gerechtigheid
We staan stil bij het verhaal van Zacheüs zoals dit door Hans Bouma onder woorden is gebracht en;lezen de woorden van gerechtigheid zoals deze te vinden zijn in psalm 85. Op een heel andere manier komt het thema naar voren in het verhaal over Michaël en de twijfelende kluizenaar. In een verhaal van Toon Tellegen tenslotte komt het thema subtiel en speels aan de orde.
Deze viering heeft als onderwerp ‘Troost’. Soms lopen mensen liever een straatje om, als ze iemand zien die verdriet heeft om een verlies, om ziekte, om tegenslag. Vaak gebeurt dat uit verlegenheid, uit angst ‘met je mond vol tanden’ te staan. Troosten is een kunst en in;de viering gaan we in op de vraag hoe je die kunst kunt leren. Wij gaan voor anker bij twee Bijbelteksten, Psalm 104 en het verhaal uit het evangelie over Rachel die ontroostbaar is, ‘omdat haar zonen niet meer zijn’. Ook laten wij ons inspireren door Joodse gebruiken en gedachten rond dood, verlies en troost. In deze novemberviering worden, zoals de Oecumenische Basisgemeente dat elk jaar doet, de mensen herdacht die sinds het begin van onze gemeente overleden zijn. Wij noemen de namen van mensen uit ons midden, die overleden zijn. Wij steken een kaars voor hen aan, een licht van nu over de mensen van voorbij.
Het thema “niet weten” is een intrigerend, maar ook lastig onderwerp. Want wat weten we van “niet weten”? In de vieringenlijst is dit het vierde thema in het kader van het thema “Lijnen van licht”, na compassie, gerechtigheid en troost.
Blijkbaar wordt “niet weten” met deze onderwerpen op één lijn gesteld en moet “niet weten” dus als iets goeds worden gezien. Maar waarom is “niet weten” goed? Heel ons handelen als mens is er immers op gericht om juist meer te willen weten. Niet weten is meestal een drijfveer om juist meer te willen weten. Altijd zijn we bezig om uit te vinden hoe iets nu precies zit. In de toelichting bij de viering wordt ook gewezen op “niet willen weten”, wat kennelijk als iets slechts wordt beschouwd. Maar waarom is “niet weten” goed en “niet willen weten” fout? En heb je soms niet “niet willen weten” nodig als een vorm van zelfbescherming? Je kunt nu eenmaal niet alle problemen van de wereld op je nek nemen. Kortom, een thema dat veel vragen oproept en voor de voorbereidingsgroep dus een flinke uitdaging vormde. In de viering zullen we onze bevindingen met jullie delen.
Kerstviering 2015 – de kracht van kwetsbaarheid
Er is een wonderlijke paradox in onze samenleving. Aan de ene kant worden we gestimuleerd om maatschappelijke status te verwerven door invloed, aanzien, prestaties, macht en bezit. Aan de andere kant worden we regelmatig geconfronteerd met onze kwetsbaarheid, machteloosheid en afhankelijkheid: persoonlijk en, recent, als samenleving met aanslagen en dreiging. Op Kerstavond denken wij aan een kwetsbaar Kind in een voederbak met onaanzienlijke herders op kraambezoek in een maatschappij die gebukt gaat onder een bezetting vol geweld. Een Kind dat als een licht schijnt in de duisternis… (Joh. 1:5). Wat betekent die kwetsbaarheid voor ons? Kwetsbaarheid is geen teken van zwakte. Het kan een basis zijn van kracht, die ons behoedt voor een slachtofferrol. Wij zijn immers, net als dit Kind, zelf ook kinderen van God!
Het is onvermijdelijk. Ieder van ons is weleens gekwetst op een manier die ons diep heeft geraakt. Het leven gaat daarna verder, maar het is net alsof er iets is beschadigd dat niet gemakkelijk meer heelt. Het steekt op onverwachte momenten de kop op. Je raakt het niet kwijt….
Het is ook onvermijdelijk dat ieder van ons weleens iemand heeft gekwetst op een manier die de ander diep heeft geraakt. We hebben dat zo niet bedoeld, vinden we. Maar zo is het kennelijk wel overgekomen. En sindsdien staat het tussen ons in. We gaan elkaar uit de weg. En zo wordt het nooit meer wat het was.
In deze viering gaat het om vergeven en om vergeving vragen. Alleen….. hoe doe je dat? Er kan veel zijn gezegd en ervaren dat ons ervan weerhoudt, maar waarom zouden we het geen kans geven?
Ken je mij, wie ken je dan? Dit lied van Huub Oosterhuis hielp ons bij het thema “Authenticiteit” . Wie ben ik nu eigenlijk? Wie of wat is dat diepste zelf in ieder van ons verborgen? Ieder denkt daar natuurlijk zelf over na. Maar wie weet kunnen we elkaar daarbij helpen en inspireren. Een uitdaging.Toch?!
25maart 2016 – De zeven kruiswoorden van Jezus
We herdenken op Goede Vrijdag dat Jezus stierf door de kruisdood, na veroordeling door de Romeinen op aanmoediging van Schriftgeleerden. Dit omdat hij hun op dogma’s gebaseerde waarheid verving door een handelend optreden uit liefde. Hij wilde niet wijken voor de machten, die hem als een bedreiging ervoeren voor hun zekerheden en hun positie. Zijn zeven woorden die hij sprak aan het kruis getuigen van de diepte van zijn lijden maar ook van zijn liefde. Ze zijn te vertalen naar de actualiteit van ons bestaan; van de mensheid die op weg is.
26 maart 2016 – Pasen; op weg naar de nieuwe mens?
Volgens ons bekende geloofsuitspraken is Jezus opgestaan uit het graf: hij leeft en wie in hem gelooft leeft met hem voort. En inderdaad, door zijn boodschap te ontdoen van alle door anderen toegevoegde leerstellingen komen we tot een krachtig voorbeeld van een liefdevol mens. Voor ons een houvast en een anker, gegeven om door te gaan. Maar kunnen we er iets mee? Zijn er tekenen dat er een nieuwe mens ontstaat? We leven immers in een kapotte wereld vol met ruïnes, liefdeloosheid, geweld, honger, ontheemden. En toch….!
Deze viering gaat over ‘Vreugde’ en is de vijfde in een serie ‘Richtingwijzers’. Wij leven op een aarde;die goed is, er is reden genoeg om verheugd te zijn. Tegelijk zijn er redenen genoeg om de lach op je lippen te laten besterven. Kijk maar in de krant, kijk maar naar het journaal, kijk in je eigen omgeving, in je eigen leven. En toch. Daarover gaat deze viering. Een
richtingwijzer naar vreugde in een wereld waar veel bordjes de andere kant op wijzen. Een ding is zeker: bij het voorbereiden van de viering hebben we veel plezier gehad. En dat wensen we jullie ook!
14 mei – Pinksteren
In de Pinksterviering hebben we als gasten: SAFFRAAN. “Saffraan neemt mensen mee op een magische reis door de wereld van frame-drums. Door subtiele aanraking, ritme, rituelen en klank worden frequenties doorgegeven met een rijke schakering aan boventonen. Het ritme van de framedrum brengt een trilling voort die raakt aan intuïtie en een dieper weten. Het herinnert aan de verbinding met je innerlijk, met het natuurlijke ritme van het leven en de natuur. Framedrums behoren tot één van de oudste instrumenten en werden binnen de eerste natuurreligies vooral door vrouwen bespeeld. Toeschouwers worden al snel deelgenoot in een gezamenlijke ritmische reis, nu weer eens meditatief, dan weer swingend van karakter.”
3 juli 2016 – Fotografeer je geloof
We vragen jullie om op die dag een foto mee te nemen die iets van je geloof illustreert. Je kunt “fotografeer je geloof” ruim opvatten. Een zelfgemaakte foto of een foto geknipt uit een tijdschrift, krant of kalender, alles is goed. De voorbereidingsgroep zorgt voor een raamwerk, de uiteindelijke inhoud maken we tijdens de viering zelf.
2014 – 2015
De vieringen zijn het “kloppend hart” van onze Basisgemeente. Ze leveren bijzondere momenten te midden van alles wat we doen. Hier is gelegenheid tot ontmoeting, tot bezinning en vinden wij woorden van wijsheid of zoeken we die in stilte. Hier leggen we de Bijbel naast andere Grote Boeken en de krant en vinden we inspiratie om onze weg te gaan, alleen en samen, persoonlijk en maatschappelijk. Hier klinkt muziek en mengen de stemmen van het koor zich met de stemmen van de gemeente.
7 september 2014 – Innerlijke vrede
September is de maand waarin de Vredesweek wordt gehouden. Vrede en gerechtigheid in de wereld, willen we dat niet allemaal? Als er vrede in de wereld is, vinden we dan ook vrede in onszelf? Of is het omgekeerd: als er vrede in onszelf is,
dragen we bij aan vrede in de wereld?
5 oktober 2014 – Richtingwijzers
Pelgrim, weet dat de aarde je draagt… In deze viering mogen we de pelgrim ontdekken die in ieder van ons zit. Onderweg in het leven… onderweg naar een ideaal. Hoe wonderlijk kan een weg verlopen. Ontdekken dat het doel van de reis verborgen zit in het op weg gaan en onderweg zijn.
2 november 2014 – Zegenen en herdenken overledenen
We beginnen deze viering met de jaarlijkse herdenking van de overledenen en vervolgen dan met het thema “Zegenen”. Willen we een zegen zijn voor elkaar en hoe kun je een zegen zijn voor de ander?We staan stil bij de vraag welke mensen of organisaties een zegen voor anderen zijn.
Iconen weerspiegelen de wereld van het onzichtbare. Waar woorden tekortschieten hebben iconen hun eigen zeggingskracht. Beeld is immers betrouwbaar en woord is verschillend te interpreteren. In de viering gaat het niet om een
presentatie van mooie iconen. We gaan ervaren hoe iconen een bron van bezinning en hulp bij meditatie kunnen zijn.
“Kerstmis, het feest van de vervulde verwachting”. Een viering waarin we onder meer het Klein Kerstoratorium van Huub Oosterhuis zingen en beleven. Samen dragen we het licht naar binnen, samen kijken we uit naar een wereld waar kwetsbaren en machtigen elkaar behoeden. Een wereld die wij met elkaar tot werkelijkheid kunnen brengen.
4 januari 2015 – Nieuwjaarsbijeenkomst
Deze maand is er geen gewone viering maar een nieuwjaarsbijeenkomst. Een prima gelegenheid voor belangstellenden om kennis te maken met onze Oecumenische Basisgemeente. Er wordt gezorgd dat de koffie en thee klaar staan en ook een hapje en een drankje.
1 februari 2015 – Willen, hebben, zijn
Drie woorden, drie werkwoorden, drie zomaar wat woorden. Of misschien toch niet zomaar wat woorden. Je kan er van alles over denken. Je kan er van alles bij bedenken. Deze woorden zetten aan tot associëren.
Verbondenheid lijkt soms ver weg als je de wereldwijde spiraal van onverzoenlijkheid ziet. Het;geweld lijkt dichterbij te komen en ons steeds meer te raken. Toch vraagt geweld niet om meer; geweld. Vrede vraagt het uiterste van ons mens-zijn, in gevoel en verstand. Laten we ons wapenen met vrede! Maar hoe dan? Welke barrières zijn er bij onszelf? Leven wij in vrede met onszelf? Hoe kunnen we bruggen slaan naar de ander?
In de vieringen op Goede Vrijdag en Paaszaterdag is veel aandacht voor stilte, rituelen en symbolen. De Bijbel wordt naast de krant gelegd en er worden veel liederen van Huub Oosterhuis gezongen. Op vrijdag wordt het verhaal over het laatste avondmaal gelezen en worden brood en wijn gedeeld. Iedereen kan daar aan deelnemen. Daarna volgt het lijdensverhaal, gecombineerd met liederen en;kunst, in de vorm van moderne kruiswegstaties. Wij gebruiken in de viering op Goede Vrijdag een kruis, dat is beplakt met berichten uit de krant. Zo wordt het lijden van toen verbonden met hetlijden van nu.
Op zaterdag worden drie verhalen van hoop gelezen: het scheppingsverhaal, het verhaal over de;uittocht uit Egypte en het verhaal over de opstanding op Paasochtend. Deze verhalen worden verbonden met nieuwe rituelen en symbolen en popmuziek.
Wat kan één woord, trouw, veel losmaken. Er komen veel associaties bij je op, begrippen die ervan;zijn afgeleid en die er alles mee te maken hebben: vertrouwen, betrouwbaar zijn, onbetrouwbaar zijn… Trouw heeft altijd te maken met relaties, met anderen en met groepen waar je bij hoort of opvattingen die je deelt. Dat zijn waardevolle ervaringen die je iedereen gunt, maar die niet altijd even vanzelfsprekend zijn. Situaties kunnen veranderen. En dan is onvermijdelijk dat we het ook hebben over ontrouw: aan elkaar, aan een overtuiging, aan het geloof dat je ooit met anderen hebt gedeeld. Het kan gaan over keuzes maken, moeten maken, omdat er geen andere weg lijkt te zijn. Dat ene woordje trouw kan ons confronteren met onze diepste motieven, met innige relaties en grote teleurstellingen. Hoe blijf je in balans?
23 mei 2015 – Pinksteren
5 juli 2015 Zomertijd
Zomertijd, de zon lokt ons. We gaan naar buiten, op reis. In onze tuin, in eigen land of over de grens naar een ander land. We zwermen uit, we verspreiden ons als de geuren van de bloemen die worden meegevoerd op de vleugels van de wind. Door grenzen te overschrijden, ontmoeten we andere dingen dan we gewend zijn. Dat bijzondere kunstwerk, die prachtige tuin, de onverwachte ontmoetingen met vreemdelingen. Hoe doen we dat, ons klaarmaken voor een reis? Niet een koffer, maar innerlijk. Is er in ons ontvankelijkheid en verwondering die de poorten van al onze zintuigen kan openen? Als we met een open houding willen luisteren naar het diepste wezen van de natuur, van een kunstwerk, van een ander mens, dan worden we uitgenodigd in een ander land. En kan een grote reis beginnen.;
2013 – 2014
In 2013 – 2014 was het jaarthema grensverkenningen: “Het leven vraagt ons voortdurend om keuzes te maken, maar daardoor sluiten we ook mogelijkheden uit. Wij zijn geneigd in tegenstellingen te denken (of-of), maar alleen als we zoeken naar verbindingen (en-en), kan verbondenheid ontstaan”.
Hemel en aarde. Genesis 1. De schepping, de mens. Wie anders zal de aarde dragen dan zij die van de aarde houden . . .
Jij en ik. Staan in winterlicht twee bomen stram geslagen kaal wanhopig. Horen zij de storm aan komen sluit de een zijn oren ogen wordt een zwaluw in zijn dromen. Grijpt de ander met zijn wortels in nog onderaardser donker naar nog dieper waterstromen.
Ik en de Ander. Kennen we nog de ervaring van het volledig andere? Heeft de ander met geloof te maken? Is geloofsvertrouwen: fundamenteel vertrouwen in de toekomst? (Hans Küng)
Herdenking overledenen.
Hoop, verwachting en (economische) realiteit Jesaja 61: 1 Om aan de armen het goede nieuws te brengen heeft hij mij gezonden, om aan verslagen harten hoop te bieden, om aan gevangenen hun vrijlating bekend te maken en aan geketenden hun bevrijding, om een genadejaar van de HEER uit te roepen.
24 december 2013
Kerst. Kind en koning. In tegenstelling tot Lucas rept Mattheüs niet over de herders, maar verhaalt hij alleen over wijzen uit het oosten die een koning zoeken. De twee andere evangelisten slaan het geboorteverhaal helemaal over.
5 januari 2014
Nieuwjaarsbijeenkomst
Vertrouwen en vooruitzien. Maar wie durft het aan om onbevangen uit te kijken naar wat morgen brengen zal?
Stem en tegenstem. Muziek is taal van het hart Wie zingt, bidt dubbel (Augustinus).
17-19 april 2014
Pasen, horizontaal en verticaal. Kruispunt bij uitstek als het gaat om de verbinding tussen God en mensen.
Oud en jong, verleden en toekomst. Kom vanavond met verhalen hoe de oorlog is verdwenen, en herhaal ze honderd malen, alle malen zal ik wenen (Leo Vroman).
Pinksteren. Water en vuur. Met Pinksteren gaan water en vuur heel goed samen als symbolen van de geest.
Nieuwe hemel, nieuwe aarde. Op een dag is het waar, hemel en aarde, door niets en niemand meer te scheiden.