Welkom

Lied:  Ruimte waar het licht kan komen

Ruimte waar het licht kan komen
wind kan waaien, adem stromen
ruimte die doet leven.

Stilte
waar je God kunt horen
open hart en open oren
stilte om te zijn

Licht
waarin wij samen staan
Geest van God, raak Gij ons aan
dat wij opengaan

Van water

Het leven op aarde bestaat voor een groot deel uit water.
De aarde is voor 70% bedekt met water en mensen en dieren bestaan voor 60% en planten zelfs nog uit een hoger percentage uit water.
Water heeft heel duidelijk een dubbelfunctie in ons leven: we zijn ervan afhankelijk, we kunnen niet zonder. Ons lichaam heeft het nodig. Water boezemt ontzag in en kan heel gevaarlijk zijn.
Om die reden zijn ‘wij’ creatief en goed geworden in het beteugelen ervan: kanalen, dijken, stormvloedkeringen. Waterbeheersing.
Aan de andere kant trekt water ons ook aan. Kijk maar eens naar een kind in een badje of in zee. Urenlang springen en spelen met het water. Het verveelt nooit.
En dit geldt niet alleen voor kinderen.

Water is van alledag, water is ook heilig. In alle religies speelt water een rol. Denk aan de doop, rituele wassingen, inwijdingsplechtigheden, het laatste eerbetoon aan een overledene, heilige rivieren en genezend water.
In deze viering hebben we het over water als bron, zoals een bergbeek die ontspringt,
een plek waar je gaat zwemmen, schaatsen, een rivier waar je langs fietst, een fontein ,
een klaterend waterwerk in je tuin, de zee, waar je geniet van de golven.
Zo’n waterplek hebben we allemaal in ons leven.
Ons leven lijkt soms op een snelstromende beek, maar het kan ook zomaar veranderen in stilstaand water.
Al pratend kwamen we ook steeds weer bij” over water lopen”op vertrouwen en alles wat daar mee samen hangt.
Deze viering gaat dus over vertrouwen en over water als bron van alle leven.
Charles Dickens zei ooit:
Als je drinkt van het water,
Vergeet dan niet de bron
Waaruit het stroomt.

Laat je maar meevoeren door de teksten en de beelden.
Wim Brinkman speelt zo mooie watermuziek.

Het geluid van water

Lezing: Mattheus 14

Op een dag zegt Jezus tegen de leerlingen: ‘Ga in de boot en steek het meer over.’ Intussen stuurt Jezus de mensen weg. Wanneer Hij dat gedaan heeft, gaat Hij alleen de berg op om te bidden.
Als het al avond is, is Hij daar nog alleen. Intussen is de boot met de leerlingen al ver van de kust.
Hij heeft heel veel last van de golven, want de wind zit tegen. Op het einde van de nacht loopt Jezus over het meer naar hen toe. Wanneer de leerlingen Jezus op het meer zien lopen, worden ze bang. ‘Een spook!’, roepen ze, en ze schreeuwen het uit van angst. Maar Jezus zegt: ‘Rustig maar, Ik ben het.
Wees niet bang.’ ‘Heer; zegt Petrus, als U het echt bent, laat me dan over het water naar U
toekomen.’ Jezus zegt: ‘Kom maar.’ Petrus stapt overboord, loopt over het water en gaat naar
Jezus toe. Maar dan begint hij te letten op de kracht van de wind. , Hij wordt bang. Wanneer
hij begint te zinken, schreeuwt hij: ‘Heer, red me.’ Meteen steekt Jezus zijn hand uit en grijpt
Petrus vast. Hij zegt: ‘Kleingelovige, waarom heb je getwijfeld?’
Wanneer ze in de boot stappen, gaat de wind liggen. De leerlingen in de boot vallen voor Jezus op de knieën en zeggen: ‘Echt waar, U bent de Zoon van God.’

Lied: Over water- Jeroen Zijlstra

Niemand kan op water lopen
Niemand heeft de zee zo lief
Niemand komt op eigen kracht zijn angst te boven
Niemand wil de zee beproeven
Niemand die er heil in ziet
Niemand wil er in haar zeggingskracht geloven

Wil je toch jouw angst beheersen
Wil je op het water staan
Weet dan waar je ooit in bent begonnen
Je bent begonnen in het water
En beseft pas veel later
Dat je daar de zee al eens hebt overwonnen

In de luwte schuilt de waarheid
In de schaduw wacht het licht
In de stilte gaan je oren open
In de moeite van het wachten
Ligt de ruimte vind je moed
In het donker gaan je ogen open
Zie je het pas goed

Iemand kon de zee kalmeren
Iemand nam de zee voor lief
Hij liep vooruit op onze stoutste dromen
Jij wilt ook die kunst beheersen
Jij wilt ook op water staan
Maar je bent verblind van angst nooit ver gekomen

Iemand heeft de zee begrepen
Iemand heeft jouw angst verstaan
Iemand is er uit de chaos opgedoken
Hij dorst te lopen op het water
Door die ene wist men later
Dat in diepe nood een hand wordt uitgestoken

In de luwte schuilt de waarheid
In de schaduw wacht het licht
In het donker gaan je ogen open
In de moeite van het wachten
Ligt de ruimte, vind je moed
In de stilte gaan je oren open
Hoor je het toch goed

Anna Suzanna
Loop naar mij toe
Kom over ’t water
Jij weet best wel hoe
Anna Suzanna
Kom, durf het aan
Ik zal je zeggen
Hoe je op kunt staan

In de luwte schuilt de waarheid
In de schaduw wacht het licht
Na de stilte zijn je oren open
Na de moeite van het wachten
Vind je ruimte, vind je moed
Kun je rustig op het water lopen
Zie je het pas goed

Aan het strand 

Aan het strand lopen is voor mij vaak zo rustgevend en verhelderend,
met een hoofd vol gedachten, vol met zorgen,
langs de vloedlijn lopen..

Het strand,
de zee die af en aan gaat,
het getij,
eb en vloed, af en aan.
Dat ritme zit ook in mijn leven,
het uurtje tussen eb en vloed,
dood tij,
alles ligt stil en begint daarna weer overnieuw.
Een vertrouwd gevoel,
de golven kunnen mijn gedachten meenemen,
het wordt rustiger in mijn ziel.
Ik vertrouw op het proces van eb en vloed in mijn leven.
Het gebeurt wel, het komt goed,
ik kan het:
niet alles oplossen met mijn verstand,
het laten gaan.
De zee neemt mijn zorgen mee en ‘t wordt rustiger,
ik vertrouw op het proces

De zee,
eb en vloed als metafoor voor het leven,
ritme,
ochtend en avond,
ik ga in gedachten mee op de golven,
het is net of ik mijn voet op het water kan zetten,
dóórlopen, met vertrouwen.

Strandkunst: Tim Hoekstra harkt de mooiste strandkunst in de tijd tussen eb en vloed.
Dutch beach art

Water 

Als met water zelf, met de gedachte
spelen dat je ooit en eindelijk
zult weten wat het is.
Het is regen geweest, een rivier, een zee,
hier was het, hier heb ik het gezien
en zie ik water en weet niet wat het is.

Zoals het kwam, uit het oneindige,
neerdaalde uit de hemel,
het in de bergen ging ruisen, en begon
te dansen van beek naar beek
het zich wiegend een weg zocht in
de rivier door de vallei
zoals het oud werd en traag en eindelijk
de zee vond en verdween
in wat daar lag, in zichzelf.

Is dit water? Misschien is het dit,
maar onzichtbaar, geluidloos, stil,
en niet de ruisende regen, de wiegende
rivier, de eenzelvige zee, niet dit,
maar wat dit is geweest, weer wil zijn,
nog niet is.

Het is er, maar alleen zoals water
er is, even –
ik maakte bergen, een rivier, een zee,
ik liet het regenen, stromen
door de rivier, eindigen
in de zee,
wat ik als kind maakte in het zand
met water – even was het er.

Je weet dat het er is, maar wat is het.
Het heeft in de regen gelegen, het is
meegenomen door de rivier, aangespoeld
door de zee,
het is verdroogd, gerimpeld.
Is het ooit geschreven geweest en nu
water, of nooit.

Rutger Kopland

Bronnen 

In het verhaal van Mattheus gaat het om de vraag hoe te leven met alles wat ons angst aanjaagt. Alles waarmee we het moeilijk hebben, alles waarin we dreigen te verzuipen..
Lopen over water, ja, dat is makkelijk gezegd.
Dat vraagt veel moed en heel veel vertrouwen. Wie kan dat altijd opbrengen?
Zelfs Petrus kon dat niet. ..
Je kunt je ogen sluiten, doen alsof het er niet is.., maar je weet: dat helpt maar heel even..
Je vindt misschien een manier om ermee om te gaan.. zoals langs de vloedlijn lopen en door de rust van de getijden nieuwe moed opdoen.
Of je kunt je laten meevoeren met de stroom en je eraan overgeven , gelovend dat je soms kopje onder kan gaan maar ook altijd weer boven water komt.
Maar ook dat vraagt om een houding van overgave en acceptatie waarvoor vertrouwen nodig is..
Waar haal je dat vertrouwen, die overgave, dan vandaan?
Er moet een plek zijn, een bron om uit te putten…
Een bron in jezelf, of van daarbuiten – dat verschil is vaak niet zo groot-. . maar, wat houdt jou overeind op je levenszee? Wat houdt jou gaande?
Je vindt misschien de bron die juist jou kan helpen.
Afhankelijk van je achtergrond en je geschiedenis, je karakter en alles wat je maakt tot wie je bent. Misschien is jouw bron het geloof dat Iemand jou een uitgestoken hand biedt, als je ten onder dreigt te gaan. Iemand die zei: Houd moed, wees niet bang. Ik ben er.
Zoals we zingen over de adelaarsvleugels in een ander bekend beeld..
Misschien is het ook wel gewoon een medemens die je verder helpt door er op het juiste moment te zijn. ..
Of misschien zoek je op dit moment nog zo’n bron.. zie je hem bijna over het hoofd..
Bedenk: het hoeft maar een heel klein stroompje te zijn, dat al gaande gras laat groeien en rozen laat bloeien, en uiteindelijk uitgroeit tot een machtige rivier die uitmondt in de grote zee. .

Of: stop met zoeken. Draai het om.
Word zelf een bron. Word zelf het water.

Lied: Kleinst denkbare bron

Kleinst denkbare bron,
onder stenen bedolven
welt op, vliet, licht waterlint door de steppe,
waterschicht om rotsen heen de woestijn in.
Baant een stroomdal dwars door het onbewoonbare,
stevent af op ongenaakbare hoogten,
vaart door dode steden bruisend en muitend

Drenkt de wortels van de versteende platanen
Plengt oases, vloeit op velden , door tuinen
Waaiert regensluiers uit over rozen..
Huub Oosterhuis

Collecte

Als je drinkt van het water
vergeet dan niet de bron
waaruit het stroomt

Maar wat als je woont in een gebied waar alleen vervuild water is, of slechte hygiënische omstandigheden?
De ziektes , diarree, cholera, tyfus, polio, die mensen oplopen zijn vaak dodelijk .
Vooral voor kinderen.

2,5 miljard mensen hebben toegang tot schoon drinkwater , gelukkig.
Maar er zijn ook 2,1 miljard mensen en kinderen die geen schoon water kunnen drinken.
Unicef brengt schoon drinkwater naar die gebieden en verspreidt op grote schaal zuiveringstabletten.
Er worden toiletten geplaatst en er wordt voorlichting gegeven over de noodzakelijke hygiëne hier omheen. Bij goed handenwassen bijv. wordt de kans op dood door diarree met 50 % verminderd.
Unicef werkt samen met overheden zodat zij kunnen inspelen op waterschaarste als gevolg van langdurige droogte.

Wij vragen voor de collecte om een donatie voor het sanitatie project van Unicef.
De overschrijving kan naar de rekening van onze basisgemeente , onder vermelding van collecte februariviering .
Het banknummer is te vinden in het colofon.

Ik wil als het water zijn

Ik wil als het water zijn,
dat in de rivieren klatert,
en door het oerwoud stroomt,
dat velden vruchtbaar maakt
en overal leven brengt.

Ik wil als het water zijn,
dat al wat vies is, wast,
dat iedere mens, hoe die ook heet
en heling en bevrijding zoekt,
weer hoop op toekomst geeft.

Ik wil als het water zijn,
dat alle boten draagt,
vol mensen en hun lasten,
om voor hen allemaal
hun lasten te verlichten.

Ik wil als het water zijn,
de bron van alle leven,
dat alle mensen samenbrengt,
om samen, overal vandaan,
het lief en leed te delen.

Water van de reiniging

In plaats van samen brood en wijn te delen, stellen wij jullie het ritueel van de handwassing voor.
We hebben tijdens deze pandemie onze handen al stukgewassen, maar in dit ritueel gaat het niet om desinfectie maar om een ander soort reiniging.. een gebaar van overgave en elkaar dienen.

Als je de mogelijkheid hebt, ervaar dan maar eens hoe intiem en kwetsbaar dit ritueel kan zijn.
Zeker in deze tijd is het zinvol om vooral ook olie of zalf aan het ritueel toe te voegen, als troost en bemoediging.

Handwassing

Moge ons schoonwassen alle regenwater van de toekomst
Dat zal wegspoelen alle stofgoud en roest waaronder wij zijn bedolven
Mogen we worden als een bron die zacht en vrolijk stroomt..
(naar het lied van Huub Oosterhuis)

Zegen lied: Leven is van zeven dagen

Moge bij elke stap die je zet, de weg zich openen.
Moge je de wind altijd in de rug hebben.
Moge de zon schijnen warm op je gezicht.
Moge de regen vallen zacht op je velden.
En totdat wij elkaar ontmoeten:
moge God je bewaren in de palm van zijn hand.

Leven is van zeven dagen
lief en leed verdriet en licht,
stappen zetten, wegen wagen,
goede toekomst in het zicht.
Mogen wij elkander dragen
naar het land dat voor ons ligt.

Wind en adem, geest en leven
vol beweging, storm en vuur,
moge ons bezieling geven,
in de winter, koud en guur
dat wij doorgaan onze wegen,
dat wij voortgaan dag en uur.

Regenwater, waterbronnen,
bron van leven, levensstroom,
waarmee alles is begonnen,
water voor een dorre boom,
uitgelopen nieuw gevonden
wast zij heel ons leven schoon.

Mag ik jou opnieuw ontmoeten,
vriend, vriendin vergeet mij niet.
Zal ik jou opnieuw begroeten
met mijn ogen, met mijn lied.
Mag ons in zijn land behoeden
god van liefde die ons ziet.

 

Lied: Dat een nieuwe wereld komen zal

Dat een nieuwe wereld komen zal
waar brood genoeg –
en water stroomt voor allen.
Daar bouwen wij veilige buurten
wonen dooréén in wijken van vrede
in schaduw van bomen.

Geen kinderen zullen daar sterven
oude mensen maken hun dagen vol
en jonge mensen zullen daar pas
op hun honderdste sterven.
Wij zullen niet voor de leegte zwoegen
geen kinderen baren voor de verschrikking.
De wolf en het lam
zullen weiden tezamen:
wij leren de oorlog af.
Dat een nieuwe wereld komen zal
waar brood genoeg –
en water stroomt voor allen.

 

Colofon.

Deze viering is voorbereid door: Fokjelien Zijlstra, Riet van der Lee, Majan Brinkman en Marion van den Brink.
Piano en zang: Wim Brinkman, Hans en Marian de Haan
Montage en online zetten viering: Wim Welling
Zoomsessies: Peter van der Lee

Liederen:

Ruimte waar het licht kan komen , T en M: Henny Vrienten
Leven is van zeven dagen, T: Michaël Steehouder, M: Peter Rippen

Over water-Jeroen Zijlstra van de cd: Liefde & Dorpsgevoel
Kleinst denkbare bron van de cd Kleinst Denkbare Bron- Huub Oosterhuis, Tom Löwenthal ,
koor Ekklesia Amsterdam
Dat een nieuwe wereld komen zal: T: Huub Oosterhuis, M:Antoine Oomen
Koor Ekklesia Amsterdam

Bijbeltekst Matthëus 14 – Dichter bij de tijd,bewerking: C. Leterme
Gedicht Water- Dankzij de dingen – Rutger Kopland, Van Oorschot Amsterdam, 1989
Ik wil als water zijn : Gedicht uit Thailand
Moge ons schoonwassen : naar lied Huub Oosterhuis

Strandkunst: Tim Hoekstra, Facebook: Dutch beach art en Instagram: @dutchbeachart

Collecte voor sanitatieproject Unicef
NL 17 TRIO 0379 2541 15 t.n.v Stichting OBA onder vermelding van collecte februariviering