Na de pauze houdt Pier Slump een inleiding met als titel “Adonai & Abba”. Het zijn beiden aanspreektitels voor God in het Jodendom en het Christendom. Pier heeft de titel van zijn inleiding als volgt toegelicht: “In en buiten de kerk wordt er veel over God gesproken. Zo oud de mens is heeft hij gezocht naar het hogere, naar dat wat meer is dan hijzelf. Vroeger werd God vooral gezocht in dat wat de mens niet begreep, in het bovennatuurlijke, vandaag is dat veel minder het geval. Wetenschap heeft hier de overhand gekregen. Waar is de plaats van God gebleven? Ik wil een korte schets geven hoe God zich in de Bijbel (Tenach) heeft geopenbaard. En ook hoe dat beeld is gaan schuiven! En dan komt rond het jaar 100 AD de christelijke God naar voren. Een geheel nieuwe. Of wat men ook kan zeggen: de joodse God wordt in nieuwe kleren gestoken.
Zo ongeveer vanaf het begin van de moderne tijd (zeg ongeveer 1600) begint het beeld van die christelijke God te schuiven. Met de opkomst van het materialisme (Descartes) is er eigenlijk geen plaats voor die God meer. Spinoza heeft daarvoor een uitweg gevonden, zijn uitweg. Verder zal het gaan over oude Godsbeelden, die mensen de kerk uitgejaagd hebben. Hoe
God geleidelijk naar de rand van de samenleving is geraakt. En de vraag dringt zich op: Zal God helemaal uit onze samenleving verdwijnen? Zoals bijvoorbeeld in China, waar het bovennatuurlijke voornamelijk het vereren van de geesten
van de voorouders betreft?”