Nieuwjaarstoespraak

Op de Zoom basisvergadering van 15 januari spraken we over meeleven onder het motto: “Omzien naar elkaar vanuit geloof, hoop en liefde”. Misschien was er een spindoctor in ons midden want eind 2021, 9 maanden na de verkiezingen lag er een coalitieakkoord met als titel “Omzien naar elkaar, vooruit kijken naar de toekomst”. Wat zou het mooi zijn als de leden van het nieuwe kabinet Rutte niet met hun rug naar de kiezer gaan staan, maar luisteren naar de basis met geloof, hoop en liefde.

Het jaar 2021 was een jaar van afzien. Afzien van koffie na de viering, afzien van een basis bruin café en gepruts met mondkapjes. Door corona leefden we in een knipperlicht samenleving, knipperend tussen digitale en fysieke ontmoetingen met de focus op betere tijden.
We laafden ons in het voorjaar aan de Bronnen van Leven in digitale vieringen. over Water, Lucht en Vuur. Bronnen die door ons eigen toedoen door klimaatverandering ook een bedreiging kunnen zijn: door een stijgend volume van water, door vervuiling van de lucht en door een toename van bosbranden door droogte. Een leuk begin van deze nieuwjaarstoespraak, maar ik kom nog terug op Pasen en Pinksteren waar we elkaar vonden in hoop en troost.

We staan als basisgemeente midden in de grote wereld waar we steeds weer voor verrassingen komen staan. In toenemende mate was er, ook in 2021, een woordendans rondom waarheid, wetenschap, werkelijkheid en fictie. Meer en meer creëren politieke leiders hun eigen beelden van winst en verlies. In Amerika had dit zelfs een bestorming van het Capitool tot gevolg. Alternatieve feiten en nepnieuws, verspreid door trollen en ander digitaal gespuis in de “social media” zijn hen daarbij behulpzaam.
En dan zijn er ook nog berichten over de wereldelite die misbruik van de covid 19 pandemie en klimaatcrises zouden maken om een reset van de wereldeconomie af te dwingen. Triest dat dit ook gepaard gaat met antisemitisme. Dit soort waanzin kan helaas gedijen in een samenleving waarin gebrek is aan vertrouwen in politieke leiders.
We hebben broodnodig politieke leiders nodig die niet alleen uit zijn op eigen macht en die echt willen luisteren naar genuanceerde analyses om zo problemen aan te pakken. In ons land hoopten we bij de verkiezingen in maart op een ommekeer. Helaas won een politicus met een niet altijd actief geheugen en was er geen ruimte voor partijen die de sociaal democratie en vergroening in hun vezels hebben. Een gemiste kans, ook om de groeiende polarisatie een halt toe te roepen.
Als basisgemeente waren we op onze manier met duurzaamheid bezig. We deden dat door in het voorjaar in kleinschalige Zoom basisvergaderingen, steeds 2 tegelijkertijd, met elkaar in verbinding te blijven.

Medio dit jaar leek een soort kantelpunt in ons basisjaar. De teksten bij de vieringen rond de hoop van Pasen, het vuur en de troost bij Pinksteren inspireerden ons daartoe. En natuurlijk, de extra vrijheid door de versoepeling van de coronamaatregelen. En wat te denken van de overwinning van Milieudefensie die een klimaatzaak won tegen Shell.

De thema’s van de najaarsvieringen pasten bij deze kanteling. Want wat betekent “Heb het leven lief” nou echt? En zijn er toch nog “Wonderen” in de wereld? Wanneer en hoe kan je “Dankbaarheid” voelen? Ontdek eens hoe je met “Traag leven” kan verstillen om de dingen oprecht en intenser te beleven. Tot slot hoorden we in de kerstviering het Magnificat en werd ons verteld over hoe je elkaar kunt “Zegenen”: door tot elkaar de goede woorden te spreken, woorden die opbouwen, die toekomst openen, woorden die bevestigen en vertrouwen geven.
De basisvergaderingen in het najaar stonden in het teken van “De kunst van het ouder worden”. En dan dringt de tijd, dus werden in dat kader meerdere besluiten genomen: We gaan ’s middags vergaderen; Epistel wordt voortaan structureel digitaal en Na de Pauze onderwerpen gaan we voortaan meer samen bedenken. Op 15 december vergaderden we met een record aantal mensen in een prachtige nieuwe ruimte. Kortom we gaan met open vizier moedig verder en verzetten de bakens in de toekomst als dat nodig is.

We laten 2021 achter ons. Een jaar waarin we afscheid namen van twee dierbare basisleden: in januari overleed Anton Spormann en in juli Ton van Kooten. We houden warme herinneringen aan hen.
In het nieuwe jaar 2022 beleven we als Oecumenische Basisgemeente ons 46-jarig bestaan. In voortduur nog steeds een hechte club met begin 2022 55 leden.
Het ouder worden is een kunst, maar de wil om samen door te gaan is sterk. Dankbaar kunnen we zijn voor alles wat de coördinatiegroep voor ons doet, de Epistelredactie, Wim voor de muzikale leiding van het koor, onze pianisten Heleen en Frits; Joop, Wim en Peter voor de technische ondersteuning bij de vastlegging van geluid en beelden en de distributie daarvan. En nog een heleboel anderen die weer andere dingen deden. Ik wens jullie een gelukkig nieuwjaar met liefde voor elkaar en gezondheid.

Hans de Haan

 

Ik zou weleens willen weten

(liedje voor de nieuwjaarsbegroeting 2022, op de melodie van het gelijknamige liedje van Jules de Corte)

Ik zou weleens willen weten
Wat brengt ons een nieuw kabinet
Na maandenlang delibereren
Is Rutte nu toch aan ’t formeren
Met Ploumen en Klaver gewiekst op een zijspoor gezet
Dat brengt ons een nieuw kabinet

Ik zou weleens willen weten
Wanneer is de crisis voorbij
En lezen we in alle kranten
Er zijn vandaag nul varianten
Vandaag kwam er op de IC werkelijk niemand meer bij
Dan is deze crisis voorbij

Ik zou weleens willen weten
Wat heeft Max Verstappen voor nut
Zijn ijdele racen en scheuren
Een stinkend vervuilend gebeuren
Vol dampen en rampen, benzine- en oliegeprut
Wat heeft Max Verstappen voor nut

Ik zou weleens willen weten
Wanneer wordt het water weer schoon
Met kikkers en springende vissen
Met riet en met dodden en lissen
Met zicht op de bodem, met beekprik, een parende poon
Dan pas is het water weer schoon

Ik zou weleens willen weten
Wanneer houdt dit virus eens op
En zal het ons niet langer pesten
We stoppen met prikken en testen
Met zoomen en afstand en spatscherm en mondkapjes op
Wanneer houdt dit virus eens op

Ik zou weleens willen weten
Wat brengt ons dit hagelnieuw jaar
Het ligt met zijn vreugdes en zorgen
In de schoot van de toekomst verborgen
We hopen op liefde, gezondheid, geluk en elkaar
Dat brengt ons dit hagelnieuw jaar

Kees Posthumus