Op zaterdag 30 mei 2020.

Thema ‘Het mysterie van het Heilig Vuur’

An en Jan van den Berg stuurden ons deze mooie foto

Muzikale intro Wim speelt en zingt: Vrede voor jou

Welkom

Beste mensen,

Van harte welkom in de online Pinksterviering van onze basisgemeente. Je kunt deze viering lezen of luisteren. Dit is de derde viering op deze manier, met hoorbare medewerking van Wim Brinkman, Hans de Haan. Marian de Haan, Diny Welling, Wim Welling, Joke Filius en Marion van den Brink.

Wim Welling zette de viering op de website, Peter van der Lee stuurde het mailbericht erover rond.

De bloemen van deze viering gaan naar Fokjelien Zijlstra en Riet van der Lee, die rond deze viering jarig zijn.

Kaars

Op het moment dat we anders de paaskaars aansteken, kun je nu zelf een kaars aansteken als je wilt. Voel je vrij om dat wel of niet te doen. Als het goed is, kreeg je door je Epistelbezorger een kaarsje thuisbezorgd!

Openingslied Zomaar een dak

Inleiding

Het verhaal van Jezus had net zo gemakkelijk afgelopen kunnen zijn op Goede Vrijdag. ‘Wereldverbeteraar sterft tragische dood’, zou de Jerusalem Post van die tijd hebben gekopt. Hij zou de laatste niet zijn geweest met wie het zo afloopt. En toch, na het einde volgt een onherroepelijk nieuw begin.

Het graf is leeg. In drie van de vier evangeliën verschijnt Hij, onder anderen aan Maria. Hij vaart ten hemel en nu, slotstuk, krijgt de beweging een doorstart, als zijn leerlingen worden ‘begeesterd’ met vuur en met taal.

De werkgroep vieringen geeft voor de Pinksterviering woorden van de jezuïet Frans van der Lugt mee. Hij was de priester die op zijn post bleef in Homs, tijdens de zwartste dagen van de oorlog in Syrië. Op 7 april 2014, enkele dagen vóór zijn 76e verjaardag, werd hij vermoord. De dag erop is hij begraven in de tuin van het jezuïetenhuis in Homs.

Voordat wij het Pinksterverhaal horen, horen we eerst het lied Geweldige gedreven wind, uit het pinksteroratorium van Marijke de Bruijne.

Lied Geweldige gedreven wind

 

Pinksterverhaal door Joke Filius

Toen de dag van het Pinksterfeest aanbrak, waren ze allen bij elkaar. Plotseling klonk er uit de hemel een geluid als van een hevige windvlaag, dat het huis waarin ze zich bevonden geheel vulde. Er verschenen aan hen een soort vlammen, die zich als vuurtongen verspreidden en zich op ieder van hen neerzetten, en allen werden vervuld van de heilige Geest en begonnen op luide toon te spreken in vreemde talen, zoals hun door de Geest werd ingegeven.

In Jeruzalem woonden destijds vrome Joden, die afkomstig waren uit ieder volk op aarde. Toen het geluid weerklonk, dromden ze samen en ze raakten geheel in verwarring omdat ieder de apostelen en de andere leerlingen in zijn eigen taal hoorde spreken. Zij waren buiten zichzelf van verbazing en zeiden: ; Het zijn toch allemaal Galileeërs die daar spreken? Hoe kan het dan dat wij hen allemaal in onze eigen moedertaal horen?’

Lied Dat wij volstromen

Overweging

Alle woorden klinken anders in deze tijd. Als er staat ‘waren ze allen bij elkaar’ denk ik direct: hopelijk wel op veilige afstand! Ze waren in ieder geval met minder dan 30.

Het is Wekenfeest, een Joods oogstfeest. Buiten is het een soort Koningsdag, met kleedjesmarkt en onhygiënische falaffeltentjes. Binnen zitten twaalf leerlingen in een huis.

De stemming zal niet best geweest zijn. Na een aantal verschijningen is Jezus ‘ten hemel gevaren’. Weg uit hun leven, weg uit hun wereld. Zij zitten in zak en as. Waarschijnlijk hebben zij geen idee hoe het verder gaat, zonder hem. Geen stappenplan, geen spoorboekje. De bal ligt nu bij de leerlingen en of het verhaal verder gaat, zal afhankelijk zijn van hun beslissingen. Dat is trouwens nog steeds zo: het verhaal gaat verder, door ons. Maar zij, maar wij staan er niet alleen voor.

Van hogerhand krijgen zij een schop onder hun kont, in de vorm van een ‘geweldige, gedreven wind’ en vlammetjes op hun hoofd. Het zet ze in vuur en vlam, om de beweging van Jezus door te zetten.

Zij  beginnen te praten in talen waarvan ze niet eens wisten dat ze bestonden. Dat is opmerkelijk, want ze hadden waarschijnlijk nooit een schriftelijke cursus Pamfylisch of Perzisch gevolgd. Sterker nog, waarschijnlijk konden de leerlingen niet eens lezen.

Dit talenwonder leidt tot een omgekeerde toren van Babel. Ooit werd verdeeldheid gezaaid, nu wordt eenheid geoogst. De mensen buiten, afkomstig uit alle landen van de toen bekende wereld, horen ze in hun eigen taal praten.

Een en ander leidt tot een vliegende doorstart van de Jezusbeweging.

Op de donkere bodem van hun idealisme, waar ze met lege handen staan, zijn daar ineens vuur en taal. Vuur, als enthousiasme, een gedrevenheid om iets moois te maken van het leven, van de wereld, van ons samen. En taal, om hun dromen onder woorden te brengen en anderen mee te nemen in het nieuwe verhaal.

Pater van der Lugt zegt: ‘Alleen met lege handen kun je medemensen werkelijk ontvangen, je handen met hen vullen, hen ruimte geven in je armen, hun naam noemen, hun taal spreken. Ja, dat is Pinksteren, de taal van een ander mens spreken, zo tot de andere spreken dat zij zich in jouw taal herkennen en dan juist kan die ander zichzelf gaan erkennen.’

Die taal is een taal van hoop, een taal die nieuwe toekomst opent. Woorden die oprichten. Woorden van bevrijding, dat het niet zo hoeft te blijven als het is. Dat er andere tijden komen, betere tijden.

Ik kon het sinds half maart moeilijk hebben, wanneer mensen de zwartste scenario’s schetsten en elk lichtpuntje vakkundig doven. Natuurlijk, het waren deskundigen die waarschijnlijk gelijk hadden. En toch, de afgelopen weken werd ik vooral geraakt als mensen woorden van hoop in de mond namen. Er schoten tranen van ontroering in mijn ogen toen (nota bene) Mark Rutte vertelde dat kinderen weer buiten mochten gaan spelen en sporten. Het was een kleine eerste stap, op een weg die naar een betere tijd leidt.

Tegen de harde taal van vandaag in, de taal van warmte en hoop blijven spreken. Dat die nieuwe wereld komen zal. Het begint bij ons, met een windvlaag, met een vlammetje, met taal die toekomst opent.

En dan moet jij eens zien wat er gebeurt.

Lied Veni creator

Kom Schepper Geest

Gedicht door Marion van den Brink

Kom, Geest van leven,
ziel van ons bestaan,
hart van het heelal,

kom, licht van toekomst,
zicht op morgen,
inzicht voor vandaag,
toezicht op ons doen en laten,

kom, liefde voor alles en allen,
hoop van de kleinen,
geloof in het minste,

kom, machteloos-machtige,
mosterdzaadje, graankorrel, zuurdeeg
van onze ommekeer ten goede,

kom, stille roepkracht
van vernieuwing en bevrijding,
dring door tot diep achter

onze welverzorgde, westerse huid,
tot diep in ons hoofd en hart.

kom, grondige genezer,
geef ons nieuw terug aan onszelf
en aan de anderen, dichtbij en ver
doe ons elkaar zien
met nieuwe en benieuwde ogen,

kom, geest van menswording,
help ons recht doen

help ons naasten zijn,

en laat ons niet los,

houd ons vast ten einde,

ten goede, amen.

Jan van Opbergen

Lied Geef alle ruimte aan de liefde

 

Tot slot

Als we uit elkaar gaan, geven we elkaar goede woorden mee, woorden van zegen. Vandaag met woorden van Teresa van Avila, op muziek gezet door de broeders van Taizé.

Nada te turbe
Niets zal je verontrusten, niets zal je bang maken
Wie God heeft ontbreekt niets
God alleen is genoeg

 

Colofon

Muziek: Wim Brinkman, Hans en Marian de Haan, Diny en Wim Welling / Schriftlezing: Joke Filius – Smid / Lezing: Marion van den Brink / Basismail: Peter van der Lee / Website: Wim Welling / Voorbereiding: Kees Posthumus